Zbiór i konserwacja: Ziele zbieramy w porze kwitnienia od czerwaca do sierpnia, poprzez ścinanie młodych, niezrewaniałych pędów. Suszymy w miejscach przewiewnych, ocienionych, powiązany w pęczki lub rozłożony cienką warstwą na papierze. Przechowujemy w torbach papierowych, w temperaturze nie wyższej niż 40 stopni.
Działanie: rozkurczowe, wzmacniające naczynia, uspokajające, dezynfekujące, korzystne dla skóry, pobudzające i tonizujące.
Zawiera: Flawonoidy (np. hiperozyd, rutyna), garbniki katechinowe, olejek eteryczny, kwasy wielofenolowe, fitosterole, substancję uczulającą na światło - hipercynę.
STOSOWANIE
Napar z ziela:1/2 - 1 łyżka suszonego ziela zalać szklanką wrzątku i odstawić pod przykryciem na 10-15 minut.
Pić:
- po jedzniu, aby uniknąć wzdęć i gazów.
- wieczorem, jako środek uspokajający.
Dwie łyżki suszonego ziela zalać 2 szklankami wody i gotować 5 minut. Odstawić na 10 minut. Po przecedzeniu pić odwar w dwóch do trzech porcjach w ciągu dnia przed jedzeniem.
Pić w przypadku kolek, rozwolnienia.
Można również przygotować wyciąg olejowy na poparzenia skórne, lub nalewkę. Nie stosowałam, w razie zapotrzebowania mogę dodać również przepisy.
Olejek do cery suchej:
Świerze ziele zalać olejem roślinnym do przykrycia. Uwaga: Nie stosujemy w lato ze względu na możliwość poparzeń słonecznych.
Pozdrawiam!
_________________________________________________________________
Bibliografia:
Krześniak L. M., "Apteczka Ziołowa". Wydawnictwo Sport i Turystyka, Warszawa.
Tuszyńska-Kownacka D., Starek D., "Zioła w polskim domu". Wydawnictwo Warta, Warszawa.
Tuszyńska-Kownacka D., Starek D., "Zioła w polskim domu". Wydawnictwo Warta, Warszawa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz